Taşınmaz, borçlu tarafından veya hacizden evvelki
bir tarihte yapıldığı resmi bir belge
ile belgelenmiş bir akte dayanmayarak başkaları
tarafından işgal edilmekte ise onbeş gün
içinde tahliyesi için borçluya veya işgal
edene bir tahliye emri tebliğ edilir.
Bu müddet içinde tahliye edilmezse işgalci
zorla çıkarılıp taşınmaz alıcıya teslim olunur.
Üçüncü kişi taşınmazda hacizden önceki tarihli
bir sözleşmeye dayalı olarak bulunduğunu resmi
nitelikte bir belge ile ispat etmelidir.
Burada ispat külfeti üçüncü kişiye aittir.
Sözleşmenin hacizden önceki bir tarihte tapuya
şerh verilmiş olması veya hacizden önceki
bir tarihte noterlikçe düzenlenmiş ya da
onaylanmış olması hallerinde tahliye emrinin iptali
gerekir. Yasa hükmü karşısında adi nitelikte
bir sözleşmeye dayanılamayacağı gibi, mahkemece de
bu nitelikte bir belgeye dayalı olarak
tahliye emrinin iptaline karar verilemez. Zira
adi nitelikte bir sözleşme her zaman
düzenlenebilir. Bu nedenle yukarıda değinildiği üzere,
kanun koyucu olası kötüniyetli anlaşmaları önlemek
için anılan maddenin ikinci fıkrasını değiştirmiştir.
Öte yandan, icra mahkemesinin bu konuda
verdiği karar kesin hüküm teşkil etmeyeceğinden,
üçüncü kişi genel mahkemede taşınmazda hacizden
önceki tarihli bir sözleşmeye dayalı olarak
bulunduğuna ilişkin tesbit davası açabilir. Bu
dava, bir menfi tespit davasıdır. Genel
mahkemede bu davanın açılmış olması, icra
mahkemesinde görülmekte olan şikayet bakımından bekletici
mesele yapılmasını gerektirmez. Zira icra takip
hukukunun kendisine özgü şekli yapısı buna
olanak vermez. undefined undefined undefined undefined