Kalpleri ve hissiyatı olmayan tüzel kişilerin
elem duymaları düşünülemez. Kişisel varlıklara yapılan
saldırı nedeniyle elem duymayacaklarından söz edilerek
tüzel kişilerin manevi tazminat davası açamayacaklarını
kabul etmek yasa koyucunun amacına aykırı
düşer. Çünkü gerek Medeni Kanun ve
gerekse Borçlar Kanunu yalnız gerçek kişilerin
değil, aynı zamanda tüzel kişilerin de
kişisel haklarını korumaktadır. Yargıtay ve bilimsel
eserlerdeki baskın görüş, tüzel kişilerin de
nitelikçe gerçek kişilere özgü olanların dışında
kalan, kişisel haklarına saldırı halinde manevi
tazminat namı altında özel bir tazminat
isteyebilecekleri yolundadır. Bu açıklamalar ışığında, uyuşmazlığa
konu kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi
tazminat davalarında yetkili mahkemenin belirlenmesine ilişkin
açıklama yapılmalıdır. Davacı, hakimden saldırı
tehlikesinin önlenmesini, sürmekte olan saldırıya son
verilmesini, sona ermiş olsa bile etkileri
devam eden saldırının hukuka aykırılığının tespitini
isteyebilir. Davacı bunlarla birlikte, düzeltmenin veya
kararın üçüncü kişilere bildirilmesi ya da
yayımlanması isteminde de bulunabilir. Davacının, maddi
ve manevi tazminat istemleri ile hukuka
aykırı saldırı dolayısıyla elde edilmiş olan
kazancın vekaletsiz iş görme hükümlerine göre
kendisine verilmesine ilişkin istemde bulunma hakkı
saklıdır. Davacı, kişilik haklarının korunması için
kendi yerleşim yeri veya davalının yerleşim
yeri mahkemesinde dava açabilir. Hukuk Genel
Kurulunda yapılan görüşmede, tüzel kişilerin kişilik
haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat davalarının,
davacı şirketin ikametgahı mahkemesinde de açılabileceği
oyçokluğu ile kabul edilmiştir. Bu kabul
şekli ile açıklanan ilkeler çerçevesinde somut
olay değerlendirilmelidir. undefined undefined undefined undefined