Maddenin birinci fıkrası yürürlükteki maddenin ikinci
fıkrasını karşılamaktadır. Bu fıkraya eşlerin boşanma
hâlinde ölüme bağlı tasarruflardan doğan hakları
da kaybetmesi yapılan ölüme bağlı tasarrufta
bunun aksinin kararlaştırılmamış olması şartına bağlanmıştır.
Maddenin ikinci fıkrasında boşanma davası devam
ederken davacı eşin ölümü hâlinde davalının
buna rağmen mirasçı olabilmesi belli koşullar
altında engellenmektedir. Buna göre ölen davacının
mirasçılarından herhangi birisinin davayı devam ettirmesi
ve davalının kusurlu olduğunun sabit olması
hâlinde, davalı eş, birinci fıkra hükmünde
olduğu gibi davacıya mirasçı olamayacaktır. Davacı
eşin ölümü hâlinde evlilik kendiliğinden son
bulur. Bu nedenle davacının ölümüne rağmen
mirasçılardan birinin devam ettirdiği bu dava
eşlerin boşanmasına yönelik olmayacak devam edilen
davada boşanmada davalının kusurlu olup olmadığı
karara bağlanacaktır. Bir başka ifadeyle bu
durumda devam edilen dava boşanmada hangi
eşin kusurlu olduğunun saptanmasına yönelik olacaktır.
Bu durum özellikle zina hayata kast
pek kötü davranış haysiyetsiz hayat sürme
sebeplerinden biriyle açılan boşanma davasında davacının
ölümü hâlinde bu eylemlerde bulunan kusurlu
davalı eşin buna rağmen mirasçı olabilmesi
konusunda haksız ve adaletsiz sonuçların doğmasına
da neden olabilecektir, İşte bu haksız
durumların önlenmesi amacıyla maddenin ikinci fıkrası
kaleme alınmıştır. undefined undefined undefined